Om zeven uur afgesproken met Frank om te gaan ontbijten. We hebben met Appie besproken dat niet iedereen mee hoeft naar het vliegveld. Dat zou betekenen dat iedereen moet opschieten en niet rustig even kan ontbijten. Echter Appie zegt dat zij pertinent met ons wil mee ontbijten, samen met de drie andere familieleden.

Anita en ik hebben slecht geslapen en zijn al vroeg wakker. We zijn tien minuten voor zeven al beneden met de koffers en tassen. We leveren de sleutel in en krijgen te horen dat we al mogen gaan ontbijten. Dus nog voor zeven uur nemen we al een bakkie thee en eten we al wat. Om vijf over zeven komt Frank, samen met Khaan naar beneden, maar zij eten niet mee. Ze gaan straks lekker met elkaar eten. We horen van Khaan dat Chang nog ligt te slapen, dus gaan we om tien voor half acht naar de kamer van Appie en nemen daar afscheid van haar en Chang, die net wakker aan het worden is. De moeder en zus van Appie zien we ook nog even en nemen ook van hen afscheid.

Frank en Khaan hebben de koffers en tassen al ingeladen en een half uurtje later nemen we afscheid van hen bij het vliegveld. We staan bijna helemaal vooraan bij de incheckbalie/bagage afgifte en zijn snel door de controle heen. Nu nog twee uurtjes wachten en dan vertrekt het vliegtuig naar Bangkok. Het is nog geen anderhalf uur vliegen, dus zijn we om half twaalf weer bij ons beginpunt van deze mooie reis.

We lopen meteen door naar lost&found van Thaiairways, voor mijn e-reader. Na een half uurtje heb ik die ook weer terug en dan moeten we nog tot een uur wachten voor het pendelbusje naar ons hotel voor een nacht.

Dit blijkt echt maar tien minuten van het vliegveld af te liggen, dus dat is mooi. Dat kun je niet zeggen van onze kamer, want die is echt niet mooi. Oud en versleten, maar het is maar voor een nacht.

Voor de deur van het hotel is een lokaal markje en daar eten we heerlijk noedelsoep met een fruitshake. We wandelen vanaf daar, met behulp van google maps naar een winkelcentrum, gewoon om de tijd te doden. Echter is niet echt veel en lopen dus weer terug. Gaan lekker het zwembad even in en rond een uur of zes terug naar de kamer en knappen ons even op voor het avondeten. We hebben niet veel honger, maar genieten toch weer van ons zoveelste bord Pad Krapow Moo met voor mij een Changbiertje en voor Anita een flesje water. Wat kan het leven toch mooi zijn.

Morgen weer terug in de tijd, richting huis. Jammer, maar thuis is ook wel weer leuk en er moet tenslotte ook gewerkt worden om dit soort reizen te kunnen blijven doen.

We hebben het weer heerlijk gehad in Thailand en genoten van Frank, Appie en de boy’s en fantastisch plekken bezocht. Het is een fantastisch mooi land waar ik mezelf nooit bedreigd heb gevoel door wat of wie dan ook. De mensen zijn lief voor elkaar en dat zie je terug in het verkeer. Zoveel auto’s en scooters kriskras door elkaar en we hebben maar een aanrijding gezien. Hoe is het mogelijk, maar het kan als je elkaar wat gunt. Aldus de wijze woorden van Frank, die ons overal naartoe heeft gereden en ook echt genoten heeft van de autorit. En Appie heeft echt geld voor ons verdient door altijd te zoeken naar de goedkoopste prijs van toch wel mooie en dure huisje, kamers en homestay’s.

Bedankt daarvoor en nog twee mooie weken toegewenst, Appie en Frank.