Dag 4: boxhandschoenen en verjaardag

Na een heerlijk nacht en wat uitslapen hebben we om negen uur afgesproken om te gaan ontbijten. Het restaurant ziet er erg mooi uit en veelbelovend stap ik de ontbijtruimte in. Echter alles toont een beetje leeg en moet worden bijgevuld. De tafels zijn gebruikt en moeten worden afgeruimd, maar ja we zijn in Thailand en daar gaat alles niet zo snel als in Europa. Dus we ruimen de tafel zelf een beetje op en kijken wat er nog wel is (altijd van de positieve kant bekijken he). Maar we hebben superwoman Appie bij ons en die regelt het wel even. Wie wil er een gebakken-/ geruld ei of omelet en snel gaat de keuken aan de slag. In notime krijgen we de bestelling, wordt de tafel nog voorzien van bestek en kunnen we eten. Ik neem een Engels ontbijtje met worstje, bonen en gebakken ei. Er is fruit, dus Anita krijgt haar buikje ook wel vol.

Na het ontbijt gaan we naar Hua Hin om boxhandschoenen te kopen voor Khaan en komen na wat zoeken en een bezoek aan een supermarkt, waarvan Frank had gelezen dat die boxhandschoenen verkochten maar niet in deze, terecht bij een boxschool. Hier regelt Frank drie dagen boxles voor Khaan en kan hij direct een uurtje lessen. Er moet nog wel een boxbroekje gekocht worden, maar dat gaat Frank en Khaan achterop de scoottaxi doen. Wij wandelen wat door een straat op zoek naar koffie en vinden die vrij snel. We komen langs het ziekenhuis en daar wil Appie Chang nog laten inenten voor DTP. Ze maakt een afspraak voor de volgende dag en na een half uurtje gaan we terug naar de sportschool. Khaan is lekker bezig en wij bepalen wat we de rest van de dag zullen gaan doen.

We besluiten naar een viewpoint te gaan, het Khao Hin Lek Fai Viewpoint, wat inderdaad heel mooi is. Op de parkeerplaats is het erg rustig, maar we zien direct de apenfamilie die erg druk bezig is het het slopen van een eenzaam geparkeerde scooter. Waarschijnlijk was het zadel al een klein stukje kapot, maar de apen hebben allemaal stukken schuim van het zadel getrokken. De weg ligt bezaait ervan en ze zijn nog lekker bezig, wat een apenstreek zeg :-)

We wandelen het laatste stukje naar boven en genieten van het uitzicht. We maken nog wat leuke familiefoto’s en wandelen daarna door het bos weer naar de parkeerplaats terug. Volgende stop wordt een grootte zittende Boeddha, wat erg mooi is en waar het ook vrij druk is. Wat is men hier toch met zijn geloof bezig. Dan weer in de auto voor een bezoekje aan de Floating market, wat erg tegenvalt. Er is wel een treintje, wat de boys natuurlijk erg leuk vinden. Wij wandelen door een winkeldorpje, waarvan veel kraampjes al dicht zijn. Maar ja, je wandelt toch weer even lekker en ziet wel weer wat. Frank scoort twee petten en Appie natuurlijk weer wat te eten. Zo smikkelend stappen we dan weer in de auto om terug te keren naar ons hotel.

Maar omdat er nog gegeten moet worden, besluiten we dit in een all-you-can-eat restaurant te doen en daar hebben ze spareribs. Dus Khaan kan zijn lol op, hij is er gek op. We eten lekker en daarna gaan we terug naar het hotel. Vanwege mijn verjaardag heeft Appie nog gebak gekocht met een kaarsje. Er wordt nog even gezongen en na een drankje gaan Anita en ik naar onze kamer. Het was weer een leuke dag.

Dag 3: Tattoo Frank

Om kwart voor zes gaat de wekker. Als het goed is krijgen we vroeg eten, dus zitten we om half zeven aan de rijst met pork en soep. We vertrekken later dan gepland, omdat Khaan vannacht gekotst heeft en zich niet helemaal lekker voelt. Appie moet de boel midden in de nacht schoonmaken en heeft de wekker twee keer uitgeslagen en dus eten en vertrekken we wat later (waar Frank in eerste instantie niet erg blij mee is, maar dat heb je nu eenmaal met kinderen).

Rond een uur of acht zijn we dan toch bij de tempel, maar de persoon waar Frank mee afgesproken heeft is er nog niet. Wel zitten er al een stuk of zes personen te wachten voor een tatoeage. We wandelen nog wat door het tempelcomplex, wat erg commercieel is opgezet en nemen de tijd met niets doen en wachten. De familie gaat voorafgaande aan de tatoeage, nog langs bij de hoofdmonik van de tempel. Frank geeft ons nog even wat tips wat we wel of niet mogen doen en met deze instructies mogen we mee naar deze ontmoeting. Ik vind het mooi om te zien dat deze familie, de Thaise waarden en normen in ere houden ook als ze niet in Thailand wonen. Chang doet natuurlijk gewoon zijn eigen ding, hoofd van een tempel of niet en Khaan doet eerbiedig mee. Ik voel me een beetje een barbaar, maar dat is nu eenmaal zo. Als je iets doet, moet je er wel achter staan. Opa Aye, zoals we de vader van Appie inmiddels noemen, vraagt me meerdere keren of ik ook niet in de rij achter Appie en Frank zou gaan staan. Maar Anita en ik bedanken voor de eer en leggen alles op afstand in ons hoofd/hart vast en op de camera.

Als we rond half tien weer naar de ruimte lopen van de tatoeëerders, komt degene die Frank zijn tatoeage maakt ons tegemoet lopen. Frank en Appie worden hartelijk ontvangen door deze man, die ze al twaalf jaar blijken te kennen. Twaalf jaar geleden is het eerste gedeelte van de tattoo dus al gezet.

Hij oogt voor mij, als een fijne persoon en lijkt een beetje op een Indische kennis van mij. Hij begroet ons ook en gezamenlijk gaan we met zijn alle de ruimte in waar inmiddels al 10 mensen zitten te wachten. Frank zou als zesde of zevende aan de beurt zijn, maar wordt als eerste geholpen (waar Frank trouwens best wel moeite mee heeft, hij wilde niet voor niets zo vroeg aanwezig zijn in de tempel) Het valt mij op dat de aanwezigen daar totaal geen moeite mee lijken te hebben en zij elkaar graag helpen bij het plaatsen van de tatoeage. Er worden krukjes doorgegeven en twee man houden de huid van Frank op spanning tijdens het tatoeëren. Voordat het echte werk gaat beginnen, offeren de heren nog het een en ander aan de boeddha en de tatoeëerder. Wat een geduld hebben deze mensen, die er al voor acht uur zaten en nu moeten toezien dat een buitenlander eerst geholpen wordt. Ik zie echt geen haat, irritatie of wat dan ook bij hen, wat een rustig en beheerst volk is dit toch.

Het duurt zo’n anderhalf uur en het eerste kwartier blijven we er bij kijken, maken foto’s en filmpjes en gaan dan naar buiten. Wanneer Anita en ik weer even willen gaan kijken bij Frank, zie ik dat de tatoeerder al klaar is en met een volgende klant bezig is. Echter wie ligt er heerlijk te slapen aan zijn voeten, onze zieke Khaan haha. We gaan even op zoek naar de rest van de familie en komen ze ergens op het tempelcomplex weer tegen. Frank heeft totaal geen pijn en zijn shirt gewoon aan of dat er niets gebeurd is. We lachen nog even over het slapen van Khaan, wat later nog mooier zal worden, als blijkt dat ze een stempel op Khaan zijn arm zetten en wanneer ze hem wakker maken, wijsmaken dat hij getatoeëerd is......” Echt” , vraag Khaan, “ ik heb er niets van gemerkt” hihi.

Dan vertrekken we naar Hua Hin, waar we drie nachten zullen verblijven. De reis duurt ongeveer drie uur, met wat tussenstops met koffie, broodjes en ander lekkers van o.a. Opa Aye. Hij is een echte Thai, zijn mond staat nooi stil en dan bedoel ik niet met praten. Bijvoorbeeld komt hij ineens met twee zakjes pelpinda’s en geeft er een aan mij. Ik denk “ dat is lekker”, maar schijn bedriegt. In Thailand is niets wat het lijkt De pelpinda’s zijn niet gebrand en eigenlijk niet te eten. Maar dat heb ik maar niet tegen hem gezegd haha. Het is een vreselijk lieve man die enorm van zijn kleinzoons aan het genieten is en ze overal achterna loopt.

Appie moet nog wat boeken en zit achterin de auto te zoeken. Na verloop van tijd heeft ze het gevonden en gaan we naar de Lotus Villa’s & Resort in Hua Hin. Het een hoge korting regelt ze een appartement van normaal 3000 bath per nacht voor 700 bath per nacht. (Van 75 euro voor ongeveer 16 euro). Wat hebben we toch een geluk met haar. En als we dan zijn ingechecked en onze kamers hebben geïnspecteerd, kunnen we alleen maar blij zijn. Wij hebben een Jacuzzi op het balkon, joepie....

Khaan en ik duiken in het water, waarna ik ook Chang zover krijg in het water te springen (met een zwemvest aan hoor), maar toch knap van hem. Anita, Appie en Frank gaan naar de stad en halen lekker Thaifood en als we dat op hebben vertrekken Anita en ik naar ons balkon voor een heerlijk duik in onze Jacuzzi. Weltrustennnnnnnn:-)

Dag 2: The other side off Bangkok, fietstocht

Vandaag gaat de wekker om half zeven, zeven uur ontbijt, samen met Khaan, Frank en Opa. Wij nemen namelijk vandaag Khaan mee op een fietstocht door Bangkok met Peach, van The Other Side off Bangkok.

Ik wilde vijf jaar geleden al graag fietsen in Bangkok, maar door ons drukke reisschema van toen kwam het er niet van. Ko van Kessel, werd na veel goede verhalen gelezen te hebben over Peach en dat ze het zo leuk doet, vervangen door “ The other side of Bangkok” .

De fietstocht met de naam “Hidden Treasures” is een vijf uur durende fietstocht door Thonburi, een buurt aan de overkant van de ChaoPhrayaRiver. We worden om 7:50 afgehaald door een tuktuk, die Peach naar ons hotel heeft gestuurd. We maken direct kennis met een familie die ook meegaat, een jong gezin met twee dochters. Met twee tuktuks rijden we naar de locatie van the Other Side en worden warm verwelkomt door Peach. We krijgen mountainbikes op maat en water mee en rond half negen gaan we van start. Links van de weg blijven fietsen is toch wel vreemd, af en toe vergeet je het. We rijden door smalle steegjes en komen bij mooie lokale tempels waar Peach het een en ander over verteld. Ze doet het echt leuk, ook met de kinderen. Ze koopt lekkere snack’s voor ons en laat ons zo kennis maken met het echte leven in Bangkok. Khaan had in het begin wat moeite met zijn fiets (die van mij is veel groter, ik rij voor schut op deze fiets). Maar na verloop van wat tijd gaat hij het steeds leuker vinden en gaat hij leuk om met het oudste meisje van die andere familie, die even oud als hem is. We rijden door een lokale markt en stoppen daar om foto’s te nemen en lekker te proeven van de inheemse vruchten en zoetigheden. Rond een uur of twaalf stoppen we langs de rivier bij een restaurant en eten heerlijke gerechten die Peach al vooraf geregeld heeft. Het is erg gezellig met de andere familie en Peach, na het eten wandelen we nog langs de rivier en stoppen bij een 100 jaar oude huis, dat nu als kunst- en poppenspelmuseum wordt gebruikt.

Dan zetten we de fietsen op de longtailboot en “ vliegen” over de rivier, met af en toe een stop bij de oevers van de tempels. Daar zitten duizenden vissen, alsof die weten dat er voor een tempel niet gevist mag worden, haha. Het zijn enorme meervallen en de kinderen vinden het voeren een hoogtepunt.

Als Khaan hoort dat het hierna bijna afgelopen is, laat hij duidelijk weten het heel erg jammer te vinden en m.a.w. het heel leuk gevonden te hebben. Anita en ik hebben er ook echt van genoten.

We worden, na nog wat gedronken te hebben en wat extra geld aan Peach te hebben gegeven, weer door de tuktuk naar het Ibis hotel gebracht.

Na even voor het hotel wat gedronken te hebben, komt de rest van de familie ook weer voorrijden en wordt er nog snel wat gegeten. Rond een uur of drie vertrekken we dan uit BKK, richting het westen. Appie heeft een homestay geregeld in Nakhon Chaisi. De huurauto, een Mitsubishi Pajerosport 7 persoons, rijd heerlijk en Frank rijd ons goed uit de drukte naar de homestay.

Als we daar rond vijf uur aan komen, zijn we aangenaam verrast. Het ziet er erg luxe uit en dat is het ook. De prijs is goed en als we zijn ingechecked en we even wat gedronken hebben besluiten Frank, Appie, Anita en ik om zonder de kinderen wat te eten te gaan scoren. We rijden het plaatsje in gaan en op zoek naar een 7eleven en wat streedfood stokjes varken met sticky rijst. Er blijkt echter een lokaal marktje te zijn, waar we heerlijk eten kunnen vinden en even leuk kunnen rondwandelen. Na een uurtje rijden we weer terug en eten gezamenlijk op de veranda. Morgenochtend gaan we naar een tempel waar Frank weer een stuk van zijn tatoeage erbij krijgt. We gaan op tijd naar bed, want om half zeven wil Frank vertrekken. Het was weer een erg leuke dag.

Dag 1: Aankomst Bangkok

Donderdag 12 juli: Aankomst vliegveld BKK, kwart voor zes in de morgen. 

We stappen uit, samen met onze reisdochter Elke van der Ven, die naast ons zat op het eerste gedeelte van de reis en het bij ons zo gezellig vond dat ze graag naast ons wilde zitten op de lange vlucht naar Bangkok (wat trouwens wederzijds was hoor Elke, mocht je dit lezen). Een medereizigster, vroeg aan het eind van de vlucht of wij haar ouders waren. Aangezien ik altijd graag een dochter heb willen hebben, waren we snel haar vakantieouders.  Het uitchecken  gaat vrij soepel en de koffers zijn ook snel op de band te vinden.

Appie en Frank komen ons ophalen, maar vanwege de Thaise tijd die hier gehanteerd wordt natuurlijk niet op tijd haha. Ze hebben echter een goed excuus, dus wachten we rustig af tot ze daar zijn. Elke blijft in eerste instantie nog bij ons hangen, ze hoeft nergens heen. Ze gaat namelijk voor drie maanden studeren op de universiteit van BKK en moet a.s maandag pas beginnen. Ze heeft ons horen zeggen dat we samen met Appie en Frank een telefoonkaartje willen scoren en dat lijkt haar ook wel wat. Maar na verloop van een half uurtje besluit ze toch maar verder te gaan en wenst onze vakantiedochter ons een prettige vakantie toe en gaat.

Rond half negen waren ze daar en na een uitbundige begroeting (ik had ze de dag ervoor nog gezien) werden de simkaarten aangeschaft en geplaatst, geld op Appies rekening gestort en natuurlijk nog lekker op zijn Thais gegeten. Pad Krapow voor mij en Frank en de dames een Thais soepje bij Streetfood in de kelder. Mijn lippen branden nog lang na. Dus dat was onze eerste thaifood restaurant, nog voordat we het vliegveld hadden verlaten. Voor nog geen 250 bath (=6,25 euro) met zijn vieren, met drinken erbij.

Daarna zijn we onze huurwagen gaan ophalen in Bangkok, wat toch wel aardig wat tijd in beslag nam. Hierna naar het hotel waar Appie en Frank, de boys en haar vader de nacht hadden doorgebracht en naar ons nieuwe hotel, het Ibis hotel aan de rivier. We hebben hier lekker gezwommen en even geluierd en daar kwam ik er plotseling achter dat ik mijn e-reader had laten liggen in het vliegtuig, grrr wat een sukkel. Niet meer aan denken en later maar proberen op de reisverzekering te gooien.

Rond een uur of vier zijn we de stad in gegaan met de boottaxi en hebben we een aantal tempels bekeken. De mooiste vond ik “De tempel van de liggende Boeddha” (Wat Pho) De boottochten waren erg leuk en rond een uur of zeven werden we gebeld door het restaurant waar we bleven. Appie had een boottocht met diner geregeld op de rivier. Maar aangezien hier de Thaise tijden worden gehanteerd waren we natuurlijk niet op tijd en werden we rond half acht opgehaald door de boot van het restaurant. Het eten was goed en na het eten zijn we gezellig het bovendek van de boot opgegaan voor het natafelen en uitbuiken. Dag 1 is een feit en erg geslaagd. We waren blij dat we rond een uur of elf naar onze kamer gingen en vielen direct in slaap.

Heerlijk we gaan......

Vandaag is het dan zover, de reis gaat beginnen. Gisteravond heb ik Frank, Appie en de kids naar Schiphol gebracht. Voor hen is de reis begonnen, wij moeten nog een nachtje wachten. Nog even ingechecked en de tickets uitgeprint, hierna kijk ik nog even lekker een Netflix serie en ga dan naar bed. De koffers zijn klaar en kunnen dicht. Hebben we alles wel ??

Woensdag 11 juli: Onze nieuwe koffers zijn niet zo heel groot, maar genoeg voor al onze spullen. Ieder een eigen rugzak gevuld met de papieren en genoeg food (nee, nog geen Thaifood) stappen we om precies 7 uur in de auto. Rob en Marlies brengen ons naar Schiphol, de file valt vandaag mee. Kwart voor acht staan we in de rij om de bagage in te leveren en rond acht uur gaan we door de douane. Anita wordt nog even goed doorzocht, zal wel door haar boeventronie komen? Er wordt niets bij haar gevonden en we mogen door. We zijn natuurlijk weer veel te vroeg, maar dan ben je er maar.

We vliegen eerst met Lufthansa naar München en hebben daar een wachttijd van 2 uur. Dan een rechtstreekse vlucht naar Bangkok, zo’n 12 uur zitten???? Dat wordt weer even een beproeving, maar donderdagochtend 6 uur lokale tijd zijn we dan in Bangkok. Frank en Appie komen dan naar het vliegveld om ons en de auto op te halen. Wat een service, goed geregeld, Frank??

Thailand 2018: we komen er weer aan....

Hallo en welkom op mijn reisblog "Thailand 2018"

Dit jaar gaan we weer richting Thailand met onze neef Frank, zijn vrouw Appy en hun kinderen Khaan en Chang.
Na in 2013 de eerste keer genoten te hebben van dit fantastische land en hun inwoners, kan het plannen beginnen.

Vandaag hebben we de eerste stap gezet en zijn de tickets gekocht voor weer een mooie reis naar Azie.  We vertrekken op 11 juli a.s. en vliegen 4 augustus terug. We zijn van plan om de mooiste plekken te gaan bezoeken, lekker te genieten van het heerlijke eten en wederom een paradijselijk duikresort/-spot te bezoeken.

Dit keer vertrekken we vanaf Schiphol en vliegen we met Thai Airways, om maar direct in de stemming te komen.

Anita en ik reizen niet gezamelijk met de familie, want die hebben later geboekt en vertrekken een dag eerder. We worden dan, als het meezit, opgehaald door Frank die dan onze huur auto heeft opgehaald.

Vanavond zijn we al direct begonnen met het delen van plekken die we willen bezoeken en dat zal voornamelijk het westen van Thailand worden. Koh Lanta, Krabi en omstreken zullen worden verkend met een auto, die we terug naar Bangkok zullen rijden en dan zullen we gaande weg de mooiste plekjes aandoen. We hebben er natuurlijk al reuze zin in, dus als jij er ook zin heb kun je weer met ons mee reizen via deze blog.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Jan